ژئوشیمی و پتروژنز سنگ های آتشفشانی و نیمه نفوذی گیوشاد (جنوب باختر بیرجند، خاور ایران)
Authors
abstract
منطقه مورد بررسی، در فاصله 41 کیلومتری جنوب باختری بیرجند، در بخش شمالی ایالت جوش خورده سیستان قرار دارد. یک مجموعه آتشفشانی شامل آندزیت و آندزیت بازالتی به همراه یک توده نیمه نفوذی دیوریتی منسوب به ائوسن به درون شیل و ماسه سنگ پالئوژن نفوذ کرده اند. بافت های غالب مشاهده شده در این مجموعه سنگی شامل پورفیری با زمینه میکروگرانولار، پورفیری و گلومروپورفیری هستند. پلاژیوکلاز (الیگوکلاز- آندزین) و آمفیبول (هورنبلند سبز) فراوان ترین فنوکریست ها هستند. بیوتیت، کلینوپیروکسن و به ندرت الیوین، دیگر کانی های مشاهده شده هستند. بی هنجاری منفی در عناصر با شدت میدان بالا (hfse) مانند nb و ti که از ویژگی های ژئوشیمیایی کمان های ماگمایی است، در این سنگ ها مشاهده می شود. بالا بودن نسبت های lree/hree، sr/y (میانگین 33/44)، la/yb (میانگین 48/12) و مقدار sio2 همراه با فقدان آنومالی منفی eu نشان می دهند که این سنگ ها به آداکیت ها شباهت دارند. این ماگماتیسم می تواند یک فرآیند پس از برخوردی مرتبط به فرورانش و از یک خاستگاه اکلوژیتی سرچشمه گرفته باشد.
similar resources
ژئوشیمی و پتروژنز سنگهای آتشفشانی و نیمه نفوذی گیوشاد (جنوبباختر بیرجند، خاور ایران)
منطقه مورد بررسی، در فاصله 41 کیلومتری جنوبباختری بیرجند، در بخش شمالی ایالت جوش خورده سیستان قرار دارد. یک مجموعه آتشفشانی شامل آندزیت و آندزیت بازالتی به همراه یک توده نیمه نفوذی دیوریتی منسوب به ائوسن به درون شیل و ماسه سنگ پالئوژن نفوذ کردهاند. بافتهای غالب مشاهده شده در این مجموعه سنگی شامل پورفیری با زمینه میکروگرانولار، پورفیری و گلومروپورفیری هستند. پلاژیوکلاز (الیگوکلاز- آندزین) و آ...
full textژئوشیمی و پتروژنز سنگ های آتشفشانی ترشیری منطقه حسین آباد (جنوب باختر بیرجند، خاور ایران)
منطقه مورد مطالعه در 50 کیلومتری جنوب باختر بیرجند در حاشیه شمال باختری زون جوش خورده سیستان قرار گرفته است. در منطقه حسین آباد، مجموعه ای از سنگ های آتشفشانی متعلق به ترشیری، بخش های مختلف ردیف های افیولیتی منسوب به کرتاسه فوقانی را قطع نموده اند. این سنگ ها آندزیتی بوده، دارای بافت غالب پورفیری و گلومروپورفیری هستند. پلاژیوکلاز، هورنبلند، اوژیت و بیوتیت، درشت بلورهای این سنگ ها هستند. بافت غر...
full textژئوشیمی و پتروژنز سنگهای آداکیتی پرسیلیس ترشیری، منطقه شاهسلیمانعلی (جنوب باختر بیرجند- خاور ایران)
فعالیتهای ماگمایی ترشیری منطقه شاهسلیمانعلی در جنوب باختر بیرجند، در بخش خاوری لوت به صورت سنگهای آذرآواری – گدازهای و نیمهژرف بروز کردهاند. سنگهای آذرآواری شامل انواع توف، آگلومرا و برش و سنگهای آتشفشانی شامل آندزیت، تراکیآندزیت و داسیت هستند. بافت اصلی این سنگها را پورفیری و گلومروپورفیری با خمیره ریزبلورین تا شیشهای تشکیل میدهند. درشتبلورهای اصلی در آندزیتها شام...
full textپترولوژی و ژئوشیمی سنگ های آتشفشانی و نیمه آتشفشانی منطقه زرگر(جنوب بیرجند)، خاور ایران
محدوده مورد مطالعه در جنوب _جنوب باختری روستای زرگر در 40 کیلومتری جنوب بیرجند، بین طول های جغرافیایی ?19 ?13 ?59 تا ?35 ?16 ?59 خاوری و عرض های?34 ?42 ?32 تا ?12 ?45 ?32 شمالی و در بخش شمالی زون سیستان واقع شده است. در این محدوده حجم قابل توجهی از سنگ های آتشفشانی – نیمه آتشفشانی، واحد های سنگ کره ی اقیانوسی را قطع نموده اند. واحدهای افیولیت ملانژ منطقه شامل پریدوتیت نوع هارزبورژیت، گابرو و ...
15 صفحه اولژئوشیمی و پتروژنز سنگهای آتشفشانی ترشیری منطقه حسینآباد (جنوبباختر بیرجند، خاور ایران)
باختری زون جوشخورده سیستان قرار گرفته است. در منطقه حسینآباد، مجموعهای از سنگهای آتشفشانی متعلق به ترشیری، بخشهای مختلف ردیفهای افیولیتی منسوب به کرتاسه فوقانی را قطع نمودهاند. این سنگها آندزیتی بوده، دارای بافت غالب پورفیری و گلومروپورفیری هستند. پلاژیوکلاز، هورنبلند، اوژیت و بیوتیت، درشت بلورهای این سنگها هستند. بافت غربالی و دگرسانی انتخابی در پلاژیوکلاز، وجود حاشیه سوخته در هورنبلن...
full textپتروگرافی و پترولوژی سنگ های آتشفشانی منطقه شاه سلیمان علی (جنوب باختر بیرجند – خاور ایران)
منطقه مورد مطالعه در جنوب غرب شهر بیرجند و اطراف شهر خوسف، در محدوده ای با مختصات. ?00 ?00 ?59 تا ?59 ?10 ?59 طول شرقی تا و ?29 ?24? 32 87 ?28 ?32 عرض شمالی قرار دارد. این محدوده در بخش شرقی بلوک لوت قرار دارد. سنگ های آتشفشانی منطقه شامل، آندزیت، تراکی آندزیت، داسیت و ریوداسیت می باشند. بافت عمده در این سنگ ها پورفیری با زمینه ی دانه ریز تا دانه متوسط و در مواردی بافت غربالی و گلومروپورفیری...
15 صفحه اولMy Resources
Save resource for easier access later
Journal title:
پترولوژیجلد ۲، شماره ۷، صفحات ۳۹-۵۰
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023